داشتن یا نداشتن مزیت انعطاف در پرداخت هزینه پیک یکی از مواردی است که می‌تواند در پرداخت هزینه پیک برای شرکت‌ها حساسیت‌زا باشد. بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند هزینه پیکی را که شرکت‌های لجستیک طرف سوم (3PL) می‌گیرند، در بازه‌های زمانی طولانی پرداخت کنند و عده‌ی دیگری هم هستند که برای انجام این کار، پرداخت‌های کوتاه‌مدت را مناسب‌تر می‌دانند. این تصمیم از یک طرف به سیاست شرکت فرستنده بسته و سیستم حسابداری‌اش برمی‌گردد. از طرف دیگر، این هنر یک شرکت لجستیکی است که در مواجهه با چنین شرکت‌ها و تنوع موجود در ساختار مالی آنها، بتواند خود را با آنها وفق دهد و روش پرداخت هزینه جابجایی بار را متناسب با نیاز و سیاست این شرکت‌ها تنظیم کند. این دو موردی که نام بردیم، نمایش‌دهنده‌ی انعطاف در پرداخت هزینه پیک هستند.
روش‌های پرداخت هزینه پیک برای سازمان ها
پرداخت روزانه به ازای مجموع سفارشات آن روز، روشی است که کمتر سازمانی آن را ترجیح می‌دهد. درست به همان شکلی که فروشنده‌ها در بازار ترجیح می‌دهند مبلغ اجناس فروخته شده را با تاخیر حداقل یک‌ماهه به شرکت توزیع‌کننده پرداخت کنند، در پرداخت هزینه پیک به شرکت‌های لجستسک هم ترجیح بر این است که از روش مدت‌دار استفاده شود. با وجود مزیتی که پرداخت روزانه برای شرکت‌های لجستیک دارد و خیال آنها را از بابت دریافت پول پیک‌هایشان راحت می‌کند، اما برای به دست آوردن رضایت شرکت‌های فرستنده بسته باید راضی شوند تا هزینه ارسال بسته را با تاخیر زمانی دریافت کنند. یکی از جنبه‌های نشان دادن انعطاف در پرداخت هزینه پیک همین است. اینکه شرکت‌های لجستیک راضی شوند تا مبلغ قرارداد را با کمی تاخیر دریافت کنند، نشان‌دهنده‌ی حسن نیت آنها است.
معمولا حق انتخاب پرداخت به صورت هفتگی، دو هفتگی به شرکت‌های فرستنده بسته داده می‌شود. در تی نکست سعی می‌کنیم متناسب با تعداد سفارش‌های هر مشتری و میزان باری که دارد، روش پرداخت خاصی را به او پیشنهاد دهیم. روش پیشنهادی ما به نوعی است که رضایت مشتری در آن لحاظ می‌شود و نیاز مشتری را به شکل درست برطرف می‌کند.
آیا تی نکست هم انعطاف در پرداخت هزینه پیک دارد؟
با وجود اینکه امتیازهای فراوانی در بخش دریافت هزینه ارسال به شرکت‌ها داده می‌شود، باید در جمع‌آوری هزینه کالاهای فروخته شده هم با آنها کنار آمد. خیلی از فروشندگان به خریدارهایشان این اجازه را می‌دهند تا هزینه کالاهای خریداری شده را در هنگام تحویل گرفتن پرداخت کنند؛ روشی که در ایران با نام پرداخت در محل شناخته می‌شود و معادلی برای عبارت Cash on Delivery است. دریافت این هزینه به عهده‌ی پیک موتوری است و اگر شرکتی از 3PLها استفاده کند، باید مسئولیت دریافت هزینه را به پیک موتوری واگذار کند. در مرحله‌ی بعد، این هزینه باید به شکلی از پیک‌های موتوری دریافت و به شرکت فروشنده تحویل داده شود. در این زمینه باید سرعت را چاشنی کار کرد و نوع دیگری از انعطاف در پرداخت هزینه را نشان داد. شرکت‌های فروشنده کالا که در واقع همان فرستنده‌ها هستند، انتظار دارند هزینه‌ی کالای فروخته شده را به سرعت دریافت کنند. از سمت دیگر این انتظار را دارند تا در پرداخت هزینه ارسال به شرکت لجستیک هم کمی حق استراحت داشته باشند. در تی نکست به مشتریان این اختیار داده می‌شود تا بتوانند شماره شبای حساب‌شان را روی دستگاه‌های POS ما تنظیم کنند. با این کار به محض اینکه گیرنده‌ی نهایی بسته روی دستگاه POS کارت بکشد، هزینه مستقیما به حساب شما واریز می‌شود و این کار می‌تواند خیال شما را از بابت دریافت مبلغ کالای فروخته شده راحت کند.
برداشت کلی و سریع از این مطلب
شرکت‌هایی که تعداد زیادی بسته برای ارسال دارند، انعطاف در پرداخت هزینه پیک برایشان مهم است. این شرکت‌ها دوست دارند تسویه انعطاف‌پذیر داشته باشند و بتوانند طبق میل و سلیقه‌شان هزینه پیک موتوری را به شرکت‌های لجستیک پرداخت کنند. تی نکست در این زمینه بسیار منطعف عمل می‌کند و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد پرداخت‌هایشان را تقریبا مطابق میل و سلیقه خودشان انجام دهند. عدم نیاز به پرداخت روزانه در کنار داشتن امکاناتی از قبیل پرداخت در محل و قیمت ثابت برای هر فرستنده در مناطق 22گانه تهران از مزیت‌های کار با ناوگان لجستیک تی نکست است.
