زمانی که صحبت از پیگیری اینترنتی ارسال بسته می‌شود، کاملا می‌دانید که قرار است راجع به چه چیزی صحبت کنیم. چون در زندگی روزمره بارها دیده‌اید که این اتفاق چه روندی دارد و چطور می‌توان از آن استفاده کرد.شما هر روز که غذا سفارش می‌دهید، مسیر حرکت پیک موتوری تحویل غذا را درون اپلیکیشن موبایل خود می‌بینید. این اتفاق در زمان گرفتن تاکسی اینترنتی و درخواست پیک موتوری هم تکرار می‌شود. پس طبیعی است که فکر کنید تمام زیر و بم پیگیری اینترنتی ارسال بسته را می‌دانید و چیز دیگری برای گفتن وجود ندارد. اما اگر قرار باشد همین کار را در مورد ارسال بسته در حجم زیاد انجام دهید چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا باز هم می‌توان به همان روش قبلی اقدام کرد؟ بیایید کمی در این موضوع عمیق‌تر شویم.
پیگیری اینترنتی بسته از چه زمانی در ایران مد شد؟
می‌توان شرکت پست جمهوری اسلامی ایران را آغازگر پیگیری اینترنتی ارسال بسته در داخل کشور دانست. البته این شرکت به جای پیگیری از عبارت «رهگیری» استفاده کرد و این کلمه را ترجمه‌ی دقیق‌تری برای Tracking می‌داند. به هر حال سامانه رهگیری مرسولات پستی چندین سال است که در داخل ایران کار می‌کند و خدمات خوبی را هم ارائه می‌دهد. با استفاده از خدمات سامانه رهگیری می‌توانید مراحل مختلفی را که هر بسته طی می‌کند تا به دست شما برسد، بررسی کنید و از حرکت درست آن در طول مسیر مطمئن شوید.
چرا داشتن قابلیت پیگیری اینترنتی در ارسال بسته ضروری است؟
معمولا تمام افراد و سازمان‌هایی که بسته(هایی) برای ارسال دارند، با شرکت‌هایی همکاری می‌کنند که این کار را برایشان انجام دهند. اسم این شرکت‌ها گاهی به عنوان واسط پستی و واسط لجستیک مطرح می‌شود و گاهی هم از عبارت شیک «شرکت لجستیک طرف سوم» برای اشاره به آن‌ها استفاده می‌شود. چیزی که در کار کردن با تمام این شرکت‌ها مشترک است، دادن اختیار کامل به آن‌هاست تا تمام مراحل جمع‌آوری اولیه، انبارداری، مسیریابی، ارسال و تحویل دادن بسته‌ها به گیرندگان نهایی را خودشان انجام دهند. وقتی چنین اختیاری به شرکت‌های لجستیکی می‌دهید، طبیعی است که از آن‌ها انتظار گزارش دادن داشته باشید و چه گزارشی بهتر از اینکه بتوانید امکان پیگیری اینترنتی ارسال بسته را داشته باشید؟
بسیاری از شرکت‌های لجستیکی که ارسال اکسپرس را به افراد ارائه می‌دهند، ویژگی پیگیری لحظه‌ای را درون سرویس‌شان دارند و مشتری می‌تواند کوچک‌ترین حرکت‌های بسته را هم روی نقشه مشاهده کند. این کار در اپلیکیشن‌های مکان‌محور تبدیل به یک استاندارد شده است و اگر شرکتی بخواهد به عنوان یک سرویس‌دهنده‌ی جدید وارد بازار شود، باید حتما این ویژگی را ارائه کند. اما زمانی که مشتریان یک شرکت لجستیک سازمان‌ها باشند، اصولا نیازی به ارائه‌ی چنین ویژگی‌ای نیست. نه اینکه شرکت‌های لجستیک نتوانند این ویژگی را به مشتریان سازمانی ارائه کنند؛ مساله بر سر این است که مشتریان سازمانی به یک شرکت لجستیک اعتماد می‌کنند و نیازی به پیگیری لحظه‌ای تک‌تک بسته‌ها ندارند. علی‌الخصوص در حالتی که صدها و شاید هزاران بسته را با استفاده از همین شرکت در روز ارسال کرده باشند و عملا توان انسانی پیگیری چنین حجمی از مرسولات برای ارسال‌کننده وجود نخواهد داشت. می‌بینید که مساله بر سر حجم کاری است و از این منظر بین فرستنده‌ی انفرادی و فرستنده‌ی سازمانی تفاوت‌های فاحشی وجود دارد.
پیگیری وضعیت بسته در B2B چطور انجام می‌شود؟
زمانی که هر ۲ نقش فرستنده و ارسال‌کننده‌ی بسته‌ها را شرکت‌ها بازی کنند، معمولا به ویژگی رهگیری لحظه‌ای نیازی نیست. در چنین شرایطی تنها باید بتوانید به فرستنده بگویید که بسته‌هایش در چه مرحله‌ای (Stage) قرار دارند. منظور از مرحله، تنها اشاره به این است که بسته در حال جمع‌آوری، انبارداری، ارسال یا تحویل است. ممکن است تصور کنید که این اطلاعات دید درستی نمی‌دهند و نمی‌توان چیز مفیدی از آن‌ها استخراج کرد. اما زمانی که به صورت کلان به این اطلاعات نگاه کنید، خواهید دید که فرستنده‌ها چقدر خوب می‌توانند در صورت بروز هرگونه شکایت از جانب مشتری، نسبت به پیگیری آن‌ها اقدام کنند. در سرویس تی نکست هر کدام از مشتریان ما می‌توانند وضعیت تک‌تک بسته‌ها را در پنل اینترنتی خودشان بررسی کنند و در صورت وجود هر گونه مشکل در مراحل دریافت تا ارسال کالا، موضوع را از واحد پشتیبانی تی نکست پیگیری کنند. ممکن است عده‌ای نسبت به این موضوع اعتراض داشته باشند و بگویند که داشتن قابلیت پیگیری اینترنتی ارسال بسته به صورت لحظه‌ای و روی نقشه حق مسلم هر کسی است. اما تجربه ثابت کرده است که این ویژگی تنها در حالت B2C جواب می‌دهد و می‌تواند در میزان رضایت مشتریان تاثیر بگذارد. در حالی که در سرویس B2B تنها هزینه‌ی اضافه روی دوش کسب‌وکار می‌اندازد.
